Lokacja: Venom Isandris

W jednej chwili znalazłaś się w przedziwnym lesie, w którym wszędzie wokół pomimo ciemności było jasno, a to za sprawą lampionów i kryjących się w nich Volbeatach i Illumise'ach. Twój wzrok jednak najbardziej przykuła ścieżka, która choć już delikatnie wydeptana miała w sobie niezwykły urok. Dookoła rosły róże, a drzewa pięły się wysoko. Słyszałaś nieopodal szum strumyka. Nagle Twój holokomunikator zadzwonił. Z niego na swojej dłoni pojawiła Ci się aparycja nieznanej Ci dotąd postaci.



-Cześć, Venom! Nie znasz mnie, ale ja doskonale wie kim jesteś. Nazywam się Xerxes i jestem Nestorem, czyli najważniejszym z Trybunów. Miło mi Cię poinformować, że trafiłaś pod moje skrzydła. Będę doglądać Twoich poczynań, informować Cię o różnych rzeczach i przede wszystkim możesz mnie traktować jak ogólnodostępny przewodnik po Nakatsukuni. Jednak nie obiecuję, że na każde pytanie zdradzę Ci odpowiedź, w końcu jaka byłaby wtedy frajda z eksplorowania, prawda?- przemówił do Ciebie mężczyzna o nietuzinkowym wyglądzie. Był to Twój Trybun, który od teraz będzie dostępny pod holofonem. Możesz się z nim dzięki niemu kontaktować z innymi Eksploratorami, z którymi wymienisz numery. Jeśli jeszcze tego nie zrobiłaś, dodaj go do EQ.

-Twoim pierwszym zadaniem, będzie odnalezienie źródełka w głębi lasu. Po drodze na pewno spotkasz różne Pokemony, znajdziesz różne rośliny, ale co ważniejsze u celu czeka Cię nagroda w postaci jajka. Nasza zaprzyjaźniona hodowczyni Pokemonów rozdaje tam jajka, którymi opiekują się początkujący Eksploratorzy. W razie pytań jestem tutaj!-powiedział Xerxes i rozłączył się.

Sinister spojrzał na Ciebie pewnym wzrokiem! Walka była trudna, ale najwidoczniej też była symulacją, bo Bagon miał się wyśmienicie! Podskoczył radośnie, gdy nagle coś szmyrnęło niedaleko w krzakach. Po chwili Twoim oczom ukazał się mały Pokemon.


Gdy tylko Cię zobaczył schował się z powrotem w krzakach. Miałaś wrażenie, że latarnie oświetlane przez Illumise'y i Volbeaty są tak ustawione, jakby tworzyły swojego rodzaju ścieżkę w tym gaju. Póki co wokół panowała niesłychana zieleń, jednak pewnie nazwa "Lazurowy" nie wzięła się znikąd, więc spodziewać się mogłaś wszystkiego.

Nie trzeba było długo podążać po okrzewionej i okwieconej ścieżce, którą oświetlały latarnie. Po chwili znaleźliście się na polanie, którą opatulały dziwne drzewa. Były to szafirowoliściaste drzewa, których liście opadały niczym liany na polanę. Jednak to nie była jedyna atrakcja tego miejsca. Mały strumień, który słyszałaś wcześniej właśnie tutaj znajdował swoje miejsce. Przepływał on najwidoczniej z gór, aż w stronę jeziora, które znajduje się w głębi lasu. Tymczasem uwagę Twoją przykuło rozwidlenie, znajdujące się za małym mostkiem. Widziałaś jak para Illumise i Volbeat tańczyły wokół drzew, a ich rozbłyskujące ciała rozświetlały szafirowe liście, które mieniły się jasnym, niebieskim światłem. Ten cudowny widok jednak trwał nie więcej niż minutę. Tuż po tym pokazie wypadałoby zdecydować, w którą stronę się udać. Drogowskaz mówił, że na prawo znajduje się Lazurowa Polana, tymczasem na lewo Prastary Dąb.

Kolejna kręta ścieżka, którą kroczył już niejeden Eksplorator, doprowadziła Cię do tajemniczego drzewa. Było ogromne, wyższe niż wieżowce w Saffron City. Co było jeszcze dziwniejsze jego kora była pokryta czymś przypominającym dżem jagodowy. Ta niezwykła substancja była zbierana przez małe Illumise'y. Po chwili ponownie ujrzałaś znajomą Ci już małpkę, która radośnie zaczęła tańczyć i pobiegła w stronę Dębu, ewidentnie próbują Ci coś pokazać. Jednak tuż po chwili zaczęła skakać po gałęziach w górę drzewa. Krajobraz tymczasem sprawiał wrażenie przeciętnego, jednak w rzeczywistości krył wiele Pokemonów, które chowały się w krzakach, na drzewach i innych miejscach. Kwiaty i roślinność na każdym kroku dawały o sobie znać. Strelicje królewskie kwitły w rogu polany, na której obecnie się znajdowałaś, a tuż pod Dębem rosły przepiękne kamelie. Ciekawa ta tutejsza flora.

Skakanka po gałęziach i kilku konarach odstających niedaleko po chwili okazała się zaprowadzić Cię na wysokie poziomy Dębu. Miałaś wrażenie, że z małej platformy, na którą się dostałaś widziałaś cały las, jednak patrząc w dal traciłaś to wrażenie. Gaj był ogromny, a jego drzewa rozpościerały swe liście niczym ptak skrzydła. Za Tobą znajdowało się niby wejście do dziupli. Ociekała ona niebieską substancją, która przypominała dżem. Jednak lepiej chyba nie ryzykować, w końcu nie jesteś pewna, co to za substancja. Aipom wskoczył do środka dziupli i zdawał się dobrze przy tym bawić.